Produkują ubrania za grosze, a sprzedają za krocie. Tyle znane sieciówki zarabiają na klientach

Bangladesz kolebką masowej produkcji ubrań

Bangladesz słynie z bardzo taniej masowej produkcji odzieży niskiej jakości. Często przebiega ona w nieetycznych i niesterylnych warunkach. Do pracy wykorzystywane są dzieci i nieletnia młodzież, a ich płaca jest poniżej minimalnej.

Mimo że te informacje są ogólnodostępne, to rynek kwitnie i niemalże wszystkie sieciówki zamawiają właśnie tam produkcję swoich ubrań. Choć ich wytworzenie nie kosztuje dużo, to ubrania mają nie zawsze równie niskie ceny.

Hiszpania eksporterem szybkiej mody

Najpopularniejsze sieciówki takie jak Zara, Mango, Stradivarius czy Pull&Bear są oczywiście hiszpańskimi markami, które oferują kolekcje ubrań inspirowane największymi domami mody w niskobudżetowych cenach. Wspomniane firmy napędzają cały rynek szybkiej i taniej mody.

Zara przoduje jako lider wypuszczania największej liczby kolekcji w ciągu roku. Ukazuje się ich aż 20. Choć ceny ubrań nie są proporcjonalne do kosztów produkcji, to wciąż oferowany asortyment jest na kieszeń każdego z nas.

Ile sieciówki płacą za produkcję ubrań w Bangladeszu?

Matěj – FashionGuy, popularny na TikToku znawca mody, otrzymał od pewnej firmy wycenę produkcji ubrań w Bangladeszu. Ceny są szokująco niskie. Ile firmy płacą za produkty, które później trafiają do sklepów? Trzymajcie się mocno, bo będziecie w szoku.

• T-shirt za 1 dolara jest sprzedawany za 50 złotych.
• Produkcja dżinsów za 3,50 dolara, a sprzedawane są za 140 złotych.
• Bluza dresowa 3,18 dolara, a kupujemy za 140 złotych.
• Pięciopak skarpetek 1,5 dolara sprzedawany za 49,99 złotych.
• Zestaw piżamy 2,5 dolara, a kupimy za 129 złotych.
• Leginsy 2,08 dolara, kupimy za 79 złotych.
• Koszulka 2,25 dolara, dostaniemy za 129 złotych.
• Spodnie szerokie eleganckie 3,55 dolara kupimy za 149 złotych.
• Kamizelka 4,1 dolara dostępna za 149 złotych.